Kutsal Kitap’ta yaratılış öğretisi, Yaratılış Kitabı’nın ilk iki bölümünde ele alınır ve Kutsal Kitap boyunca vurgulanır (Mez. 8; 19:1-7; 104; 139; Rom. 1:18-22; 8:18-25; İbr. 11:3). Yaratılış, Tanrı’nın gücünü, egemenliğini, bilgeliğini ve iyiliğini olduğu kadar tüm yaratılışın varlığını sürdüren ilahi takdirini de ortaya koyar. Tanrı dünyayı kendi amaçlarına uygun nitelikler ve niceliklerle “iyi” olarak yarattı. Tanrı’nın yaratılışla ilgili amacı Yar. 1–2. bölümlerde açıklanır: Tanrı’nın isteği, yarattıklarının arasında yaşamak, onlar tarafından onurlandırılmak ve iyiliğini onlarla paylaşmaktır. Tanrı için yaratmak bir “gereklilik” değildi, O böyle yapmayı seçti. İnsanın Tanrı’yla en temel ilişkisi O’nu yaratıcı olarak tanımasıdır. Yaratılış, varoluşu bakımından Tanrı’ya bağımlıdır. Günah, yaratılışın amacını bozmuş, ancak Tanrı’yı açıklama özelliğini yok etmemiştir. Tanrı’nın kurtuluş tasarısındaki amacı, yalnızca insanı değil, tüm yaratılışı özgün amaçlarına yeniden kavuşturmaktır. Yaratılış “düzeni”, Tanrı’nın görkeminin görülebileceği bir sahne, seyredilebileceği bir tiyatro oyunu gibidir. Öte yandan bilim, Tanrı’nın vahyini tasnif etmeye çalıştığından dolayı insanın teolojik algılayışı için önemlidir. Yar. 1–2. bölümlerdeki yaratılış öyküsü, RAB (Yahve) ile çeşitli Ortadoğu mitlerindeki sözde yaratıcılar arasındaki farkı ortaya koyar: Yahve, herhangi bir şeyi alt etmek için “çabalamaz”. Her şey O’nun denetimi altındadır. Yarattıklarından üstün ve onlardan bağımsızdır. Tanrı’nın yaratılıştaki görkemi, kısmen zamanın yaratılması dâhil, yaratılış süreci (haftası) boyunca birbirinden “ayırdığı” şeylerde görülür; bu ayrımların (örn. erkek ve kadın) yaratılış amaçlarının karşılanması ve yerine gelmesi bakımından sürdürülmesi gerekir.
Kutsal Kitap ayetleri bibleserver.com web sitesinde yeni bir pencerede açılacaktır.
Kaynak: Açıklamalı Kutsal Kitap. (İstanbul: Yeni Yaşam Yayınları, 2010) s. 7.
Telif Hakları © 2010 Yeni Yaşam Yayınları. İzin ile kullanılmıştır.