Şeytan, zamanın başlangıcından beri Tanrı’nın ve insanın düşmanıdır. Her ne kadar Şeytan’ın başlangıç öyküsü kesin olmasa da, Tanrı’nın yetkisine başkaldıran yaratılmış meleklerden biri olduğu bilinir. Ebedi, her şeye gücü yeten ve her şeyi bilen bir varlık olmamasına rağmen, insana kıyasla Şeytan çok daha güçlü ve zekidir. Şeytan’la savaşan imanlı, onu asla hafife almamalıdır; imanlının Şeytan’a karşı genel tutumu, korkmadan ayık ve uyanık durmak olmalıdır (1Pe. 5:8). Şeytan’ın silahları, gözdağı verme ve özellikle ölüm korkusu, sahte öğretmenler ve öğretiler yoluyla aldatma, yalan, imansızların zihinlerini körleştirme, Tanrı adına yapılan hizmetlere engel olma, çeşitli yollardan sapkın ve sahte fikirlerin yayılması, maddecilik, cinsellik ve kibir yoluyla ayartmadır. Şeytan, kilise ve imanlılara karşı şiddeti ve hastalıkları kullanabilir. İftiralar ve suçlamalarla Tanrı ile imanlı arasına ayrılık getirmeyi hedefler. Şeytan’ın dünya üzerinde büyük yetkisi vardır, fakat her zaman Tanrı’nın bilgece tasarısıyla sınırlandırılmıştır. İmanlılar, yaşamlarında ve topluluklarında ona fırsat yer vermemeye dikkat etmelidirler (krş. Ef. 4:25 ve 2Ko. 2:5-11). İmanlılar, Şeytan’a Kutsal Ruh’un gücüyle direnebilir ve direnmelidirler; ancak sövmemelidirler (krş. Yah. 9). Ruhsal savaşta dualar, müjdeleme hizmetinin sürdürülmesinde olduğu kadar, aile ve kilise ilişkilerinin güçlenmesinde de imanlıları kuvvetlendirir. Ayrıca bkz. Yar. 3. bölüm; Eyü. 1-2. bölümler; Mat. 4:1-11; Yu. 8:44; 2Ko. 4:4; Ef. 6:10-20; 1Ti. 4:1-6; İbr. 2:14-15; 1Yu. 4:1-14; Va. 12. bölüm.
Kutsal Kitap ayetleri bibleserver.com web sitesinde yeni bir pencerede açılacaktır.
Kaynak: Açıklamalı Kutsal Kitap. (İstanbul: Yeni Yaşam Yayınları, 2010) s. 1385.
Telif Hakları © 2010 Yeni Yaşam Yayınları. İzin ile kullanılmıştır.