Rab İsa, ruhsal ya da ahlâksal gerçekleri betimlemek, düşünmeye ve karar vermeye sevketmek ve ruhsal anlayışı geliştirmek için yaşamdan örnekler verir; ayrıca bu sayede ruhsal gerçekleri, bunlara ihtiyaç duymayanlardan gizli tutmuş olur. Anlamların gizliliği, samimi olarak ilgilenenleri daha fazla araştırmaya sevkederken, imanlı olmayanlardan gerçekleri gizlemeye yarar (bkz. Mar. 4:11-12; Luk. 8:9-10). Tanrı’nın (özellikle İsa’nın aracılığıyla) yaptıkları daha canlı bir şekilde betimlenir, böylelikle, insanlar ya bunlara iman ederek İsa’nın izleyicisi olur ya da bunları reddederek Tanrı’nın yargısına uğrar. Karşıtları, İsa’ya karşı kullanmak üzere bu benzetmelerden dolaysız ifadeler çıkaramamıştır.

Benzetmelerin ana teması, Tanrı’nın Egemenliği (nitelikleri ve yayılması) ve insanların buna verdiği karşılıktır. Genellikle, benzetmede geçen kişi sayısı kadar öğreti vardır (örn. Luk. 15:11-32). Birçok kez, benzetmelerin sonunda dinleyenlerin beklentisinin tam tersi veya hiç beklenmeyen bir anlam çıkar (örn. Luk. 11 ve 18. bölümler) ve sık sık abartılı ifadeler kullanılır (Mat. 18. bölüm).

Kutsal Kitap ayetleri bibleserver.com web sitesinde yeni bir pencerede açılacaktır.

Kaynak: Açıklamalı Kutsal Kitap. (İstanbul: Yeni Yaşam Yayınları, 2010) s. 25.

Telif Hakları © 2010 Yeni Yaşam Yayınları. İzin ile kullanılmıştır.